ความรัก

ความรัก

ความเอ๋ยความรักชอบนักรักใสใส

ใส่รักในดวงใจให้เก็บไว้ที่จิต

ให้ได้อ่านควรคิดและหมายมั่น

ว่ารักนั้นจะกระทำด้วยเหตุใด

"แม้แต่บนเส้นทางไปสู่การพ่ายแพ้ ก็ยังมีสิ่งที่เราต้องเอาชนะ"

"แม้แต่บนเส้นทางไปสู่การพ่ายแพ้ ก็ยังมีสิ่งที่เราต้องเอาชนะ"

(เสกสรรค์ ประเสริฐกุล)

ฉันคือสัตว์ร้าย กัดกินใจไทยทั้งผอง

ฉันคืออำนาจอันลำพอง  คอยจ้องทำร้ายผู้วาดหวัง

ฉันคือเสียงเพลง ขับกล่อมบรรเลงทุกเช้าค่ำ

ฉันคือความทรงจำที่คอยย้ำทุกร้อนหนาว

ฉันคือแสงไฟยามริบหรี่ ส่องแสงสุรีย์ในห้วงหม่น

ฉันคือน้ำค้างอันหลั่งล้นคล้ายหยาดฝนชโลมไพร

ฉันคือความเป็นจริงไม่ใช่สิ่งอันฝันใฝ่

ฉันนั้นคือหัวใจโอบอุ้มไว้ซึ่งสรรพสิ่ง

..........................................................

หัวใจดวงน้อยนี้มีพื้นที่ความเจ็บช้ำ

ทั้งเรี่ยวแรงพลังกับความหวังต้องพังไป

เส้นทางการต่อสู้คือประตูสู้นรกหรือไฉน

อำนาจความมืดไซร้จึงชนะหัวใจทรนง

แม้เส้นทางไปสู่ความพ่ายแพ้

ยังมีแคร่ข้างอกต้องขจัดทิ้ง

แคร่ข้างอกนี้ก็ร้ายเหลือจริง

จะตัดทิ้งเพื่อไปสู่ความ...พ่ายแพ้

ปล.เด็กน้อย แต่งจากบางตอนในวรรณกรรม ชุด สะพานไผ่เหนือสายน้ำเชี่ยว ของ เสกสรรค์ ประเสริฐกุล

จะหารักแท้

จะหารักแท้

แม้นพูดหวานวาจาปานน้ำผึ้ง

คารมซึ้งตรึงจิตต้องคิดหมาย

จะยกเมฆภูเขามาเปรียบปราย

คงไม่วายความดีที่พึงทำ

รักเท่าฟ้าหากเพียงพูดเหมือนเย้าหยอก

ถ้ากลิ้งกลอกหลอกสิ้นคงดิ้นขำ

การกระทำต่างหากจะชี้นำ

คงค่าล้ำเกินสุดดุจพรรณนา

จะรักใครควรดูให้ถ่องแท้

ดูให้แน่ชัดจริงใช่วิ่งหา

ใช่แค่รักไปแล้วเอี่ยมระอา

เสียเวลาไร้ค่าไม่นาดู

หากจะหารักแท้ไม่ยากนัก

ลองหยุดพักมองรอบตนคงเห็นอยู่

มือสองข้างยังอ้าแขนคอยอุ้มชู้

ไม่ต้องสู้ฟันฟ่าก็ชื่นบาน

หากจะหาสิ่งเปรียบได้เทียบเท่า

คุณใดเล่าจะยิ่งใหญ่และไพศาล

พสุธามหาสมุทรคงไม่ปาน

รักเทียมกาลเวลาพาผันไป 

รักเที่ยงแท้บริสุทธิและผุดผ่อง

ไม่ต้องใช้ตามองยังสุขใส

รักของพ่อและแม่เกินกว่าใคร

ประจักษ์ในกลางจิตไม่สิ้นวาย

กำลังใจเพื่อวันใหม่

กำลังใจเพื่อวันใหม่

แม้นในคืนมืดมิดไม่สิ้นแสง

จันทร์ข้างแรมเคล้าดาวกระจ่างใส

ลมเย็นเฉื่อยเอื้อนพริ้วมาแต่ไกล

เสียงเรไรขับกล่อมในพงพันธุ์

แม้นในคืนเดือนเหงาเรายังอยู่

ยังต้องสู้ผ่านพ้นในความฝัน

ให้แสงดาวโอบกอดทุกคืนวัน

เพื่อสร้างสรรค์วันใหม่ดั่งใจปอง

ตราบใดที่ดวงดาวยังคู่ฟ้า

พสุธาคู่นทีไม่มีสอง

กำลังใจคู่กับคนตามครรลอง

สำเร็จพร่องควบคู่ฝันไม่ปันใจ

วันใหม่

วันใหม่

ละอองหนาวพราวหมอกหยอกเย้าป่า

อรุณจ้าเบิกฟ้าผสมสี

แล้วเปล่งแสงทั้งเจ็ดรุ่งราวี

ทั้งพงพีตื่นจากฝันเริ่มวันใหม่

เมื่อแสงแรกมาถึงจึงประจักษ์

ไออุ่นรักจากฟ้าพาสดใส

สกุณาร้องเพลงบรรเลงไป

ต้นไม้ไหวรับเสียงเคียงอารมณ์

ทางเดินฝัน

                   ทางเดินฝัน

   ทางฝันแม้ห่างไกล       ขอเพียงใจยังสู้ทน

ผ่านสิบแดดร้อนฝน        ก็ไม่ย่นและหย่อนใจ

ขวากหนามอุปสรรค       คล้ายบทรักฟ้ามอบให้

ข้ามพ้นผ่านมันไป          ฟ้าสดใสยังเฝ้ารอ

เรี่ยวแรงก็ยังมี                  ทุกนาทีไม่มีฝ่อ

รุ้งฝันส่องแสงทอ             จะมิง้อโชคชะตา 

แม้นเส้นทางขรุขระ           หรือจะระจิตวิญญา

ยังต้องแสวงหา                   ให้ได้มาซึ้งทางฝัน

ไม่โรยด้วยกุหลาบ              มิต้องอาบด้วยแสงจันทร์

ทุกข์สุขย่อมมีวัน                ที่เปลี่ยนผันเวียนกันไป

ความฝันในวันนี้               คงต้องมีในวันหน้า

แม้นเรี่ยวแรงอ่อนล้า          จะยืนฝ่าให้ถึงหวัง  

บอกกับตัวเองไว้                 จะก้าวไปไม่รอรั้ง

ด้วยใจเปี่ยมพลัง                    ก็เห็นฝั่งอยู่ร่ำไร

ขอเพียงแค่ไม่ท้อ                   ทางเดินต่อก็สดใส

ดวงดาวอยู่ไม่ไกล                   พร่ำเพียรไซร้ตั้งใจเอย   

ปล.เด็กน้อย                                    

รัก

รัก

หากรักซักหมื่นล้าน      ปานใด

แต่ไม่เอ่ยความใน              ใคร่รู้

กลัวแต่ว่าดวงใจ                ขมขื่น

เก็บกดกำลังสู้                   บ่รู้ความงาม

แม้นได้รู้จักแล้ว                อย่างว่า

ไม่เอ่ยถ้อยวาจา                   หยดย้อย

เพียงแลท่าหน้าตา                หวานฉ่ำ

รักจึ่งได้ถักร้อย                    หลั่งล้นในใจ

อกตรมยังล่วงรู้                   ความรัก

เจ็บแทบกระดูกหัก              ว่าคุ้ม

เห็นแล้วจึ่งประจักษ์              ควรคู่

แม้นบ่ได้ลอดซุ้ม                  หยั่งรู้ความงาม

 ปล.เด็กน้อย

คืนคอน

                                 คืนคอน

                       หอมไอดินกลิ่นฟ้า              สดใส

                    จากแหล่งฝั่งมาไกล               ห่างที่

                    คิดถึงถิ่นฝันใฝ่                     คืนท่า

                    ลาก่อนหนาเมืองนี้                ล่วงแล้วคืนคอน

                     กลับหาดินถิ่นร้าง                 เป็นสุข

                    ลืมเหล่าแห่งความทุกข์           หมดสิ้น

                    ล้างเงาร่มแดนคุก                  หม่นหม่อง

                    ไกลป่าขมลมลิ้น                    ผ่านพ้นจึงงาม

                    รวงข้าวไหวถักร้อย                รอรับ

                    ลมผ่านเนื้อเย็นจับ                 ช่ำชื่น

                    ถึงแล้วที่แหล่งทับ                  เมื่อก่อน

                    ใต้ร่มเก่าเหงารื่น                   อุ่นซึ้งบ่คลาย

ปล.เด็กน้อย

ลาแล้ว

ลาแล้ว

                               ตึกสูงตระหง่า                 ปิดฟ้าโลกใส

                      ฝุ่นควันฟุ้งไป                           ลอยในอากาศ

                      นี่หรือสวรรค์                           ที่ฉันเขียนวาด

                     ห่างเพื่อนดาวดาด                      แห้งขาดน้ำใจ       

                     ผู้คนแออัด                                 แปลกหน้าต่างวัย

                     นีออนแสงไฟ                            ไม่ไร้วันคืน

                    ไม่เหมือนบ้านเรา                        ความเศร้าเป็นอื่น

                    ไอดินกลิ่นชื่น                             ช่างรื่นข้างใน

                   ผู้คนเป็นมิตร                                เอื้อจิตร่วมใจ

                   แม้นอยู่แดนไกลใกล้                    ไม่ไร้ไมตรี   

                  ลาแล้วสวรรค์                                 เก็บฝันหลบหนี

                  จากบ้านห่างที่                               ถึงทีต้องลา  

ปล.เด็กน้อย

พลังมด นิทานเด็กๆ

พลังมด

ณ ป่ากว้างใหญ่ ใต้ร่มเงาไพร

ศูนย์รวมจิตใจ ของเหล่ามดน้อย

ณ อาณาจักรมด

นี่คืออาณาจักรของข้า ใต้ร่มเงาป่าข้าอาศัยอยู่

เรามีกำลังแบ่งเป็นหมวดหมู่ ทุกตัวนั้นรู้หน้าที่ของตน

ข้าคือ มดงาน เชี่ยวชาญหาเหยื่อ จิตใจเอื้อเฟื้อข้าคือมดงาน

ข้าคือมดทหาร กล้าหาญชาญชัย ศัตรูน้อยใหญ่ให้ความยำเกรง

ข้าคือราชินี ผู้สร้างชีวิต เชื่อมสายใยติดเป็นหนึ่งเดียวกัน

เราคือครอบครัว ทุกตัวน้องพี่ มอบแต่ไมตรีไม่ระรานใคร

อยู่มาวันหนึ่ง ก้อนเมฆกลุ่มใหญ่ พัดผ่านมาใกล้ สีดำทะมึน

เสียงฟ้าร้องครืน หึ้ม หึ้ม หึ้ม หึ้ม ก้องไปทั่วป่า

พร้อมเสียงสายฟ้า ผ่าลงกลางไพร

เปรี้ยง ป้าง เปรี้ยง ป้าง ดังมาแต่ไกล บอกเมฆก้อนใหญ่ หลั่งสายฝนพรำ

หยาดฝนหล่นริน สู่ดินเป็นสาย จากเม็ดกลับกลาย เป็นสายน้ำใหม่

สายน้ำใหม่นี้ ช่างร้ายเหลือใจ ซัดดินผืนใหญ่ ให้ขาดสะบั้น

สายน้ำคั้นกลางระหว่างแผ่นดิน ปิดทางเดินสิ้น ที่อยู่อาศัย

หลายวันต่อมา

หลายวันให้หลัง ความหวังหมดไป พวกมดน้อยใหญ่ จิตใจกังวล

เพราะว่าอาหารนั้นเริ่มขัดสน จากนี้ไม่พ้น สี่วันอันตราย

ฝูงมดจึงต้องร่วมกันอภิปราย มดแต่ละฝ่าย ให้ความคิดเห็น

สักครู่ไม่นาน จึงได้ชัดเจน เราไม่อาจเว้น เส้นทางนี้ได้

ดังนั้นเราต้องข้ามฝั่งนี้ไป พบแผ่นดินใหม่ เริ่มใช้ชีวิต

มดงานและมดทหารแข็งขัน จับกันเป็นสาย ร่วม ร่วม ร้อยนายกลายเป็นสะพาน

ฝูงมดตัวน้อยใช้เวลาไม่นาน พากันเดินผ่าน สะพานนั้นไป

ฝ่ายราชินี ข้ามมาถึงที่ ยกย่องความดี ให้ลูกของตน

เห็นไหมน้ำใจอันใสไหลล้น เพราะเจ้าทุกคน อดทนทำดี

ขอบคุณพี่มด ทั้งพี่มดงาน พี่มดทหาร ที่เสียสละ

เราคือครอบครัว เราคือสายใย เรื่องแค่นี้ไซร้ ไม่ใช่อุปสรรค

หลังจากขึ้นฝั่ง เรานั่งหยุดพัก ตั้งต้นปักหลัก บ้านรักครั้งใหม่

บทเรียนจากการล่มสลาย

บทเรียนจากการล่มสลาย

ผู้แต่ง : ก่อศักดิ์  ไชยรัศมีศักดิ์

เรื่องย่อ

               บทเรียนจากการล่มสลาย เป็นเรื่องราว เบื้องหลังการพังทลายของอาณาจักรที่เคยยิ่งใหญ่ในราชอาณาจักรจีน 3 อาณาจักร ประกอบด้วย อาณาจักรฉิน อาณาจักรฮั่น อาณาจักรถัง

               อาณาจักรฉิน เป็นอาราจักรแรกที่สามารถผนึกแผ่นดินจีนให้เป็นหนึ่งเดียวกันได้จากเจ็ดแคว้น คือ แคว้นจ้าว แคว้นเว่ย แคว้นหาน แค้วนฉิน แคว้นฉู่ แคว้นฉี แคว้นเยียน อาณาจักฉินถือว่าเป็นอาณาจักรที่มีชื่อเสียงอย่างมากภายใต้การปกครองของ จิ๋นซีฮ่องเต้ ผู้สร้างกำแพงเมืองจีนและ พระราชวังเออฝางกง แต่ด้วยสิ่งมหัศจรรย์ทั้งสองอย่างนี้เองที่ทำให้อาณาจักรฉินต้องล่มสลาย เพราะการเกณฑ์แรงงานชายฉกรรจ์ไปสร้างทั้งสองสิ่งนี้ ทำให้ขาดแรงงานด้านการเกษตร เสบียงจึ่งไม่พอแจกจ่าย การเก็บภาษีที่แพงกว่าเดิม บทลงโทษที่เกินความจำเป็นรวมทั้งต้องสู้ศึกกับทั้งหกแคว้นที่ลุกขึ้นมาต่อต้าน ในที่สุดอาณาจักรฉินก็ล่มสลายภายในระยะเวลา 15 ปี

               อาณาจักรฮั่น เป็นอาณาจักรที่เจริญมั่นคงและแผ่อิทธิพลไปอย่างไฟศาล เป็นอาณาจักรทางฝั่งตะวันออกที่เจริญเทียบเท่าอาณาจักรโรมันโบราณ จึงเป็นที่เลื่องลือและจดจำของชาวจีนมาจนถึงปัจจุบัน อาณาจักรฮั่นแบ่งออกเป็นสองอาณาจัก คือ อาณาจักรฮั่นตะวันตกและอาณาจักรฮั่นตะวันออก  ที่แบ่งเป็นสองอาณาจักเพราะ อำนาจการปกครองจากราชวงศ์ขาดช่วงไปสิบกว่าปี  ส่วนสาเหตุที่ทำให้อาณาจักล่มสลาย เพราะ ความหลงระเริงกับความผาสุกของบ้านเมืองของพระเจ้าฮั่นเหอตี้ จนเกิดความชะล่าใจ  ปล่อยให้เครือญาติเข้ามาก้าวก่ายหน้าที่ อันเป็นจุดเริ่มต้นของการช่วงชิงอำนาจ ระหว่างพระญาติและพวกขันที เหตุการณ์นี้ดำเนินไปนานถึงศตวรรษ ในที่สุดอาณาจักรฮั่นก็ล่มสลาย

               อาณาจักรถัง อาณาจักรถังเป็นอาราจักรที่เจริญรุ่งเรืองอีกยุคหนึ่งของจีน เพราะเป็นอาณาจักรที่นำแผ่นดินจีนก้าวสู่ความเกรียงไกรเป็นระยะเวลายาวนานเกือบสามศตวรรษ คนจีนยุคหลังจึงเรียกตัวเองว่าชาวถัง อย่างภาคภูมิใจ แต่แล้วก็ต้องล่มสลายลง เพราะจูเวินโค่นล้มราชวงศ์ถังด้วยการให้ถังอัยตี้สละราชสมบัติ และตั้งตนเองขึ้นปกครอง ขณะที่แม่ทัพอีกหลายคนเดินตามวิธีของจูเวิน ต่างตั้งอาณาจักรของตนขึ้นก้าวเข้าสู่ยุคห้าราชวงศ์สิบอาณาจักร สุดท้ายอาณาจักรถังก็ล่มสลายลงเพราะไฟแห่งสงคราม จากนั้นก็ร่วมเป็นหนึ่งอีกครั้ง เมื่อแม่ทัพอาณาจักรโฮ่วโจว นามว่าจ้าวควงอิ้น สถาปนาราชวงศ์ซ่ง ในปี ค.ศ.960

จุดประสงค์
               1.เพื่อทราบถึง ข้อเท็จจริง ความรู้ และเนื้อหาสาระ เกี่ยวกับอาณาจักรฉิน อาณาจักฮั่น อาณาจักถัง
               2. เพื่อทราบถึงองค์ประกอบของสารคดี
               3.เพื่อนำแนวคิดที่ได้มาปรับใช้กับตัวผู้อ่านหรือสังคมไทย 

วิธีการดำเนินเรื่อง

               บทเรียนจากการล่มสลาย แต่งโดย ก่อศักดิ์ ชัยรัศมีศักดิ์ จัดว่าเป็นสารคดีชีวประวัติ ซึ่งกล่าวถึงเรื่องราวอาณาจักรที่ยิ่งใหญ่ของจีนไว้สามอาณาจักร คือ อาณาจักรฉิน อาณาจักรฮั่น อาณาจักรถัง เป็นการกล่าวถึงการล่มสลายของทั้งสามอาณาจักรว่ามีที่มาจากอะไรบ้าง

               การดำเนินเรื่องใช้การบรรยายและพรรณนา เพราะหนังสือเล่มนี้มีรายละเอียดที่เป็นองค์ความรู้อยู่มากจึงต้องใช้การบรรยาย เช่น นักประวัติศาสตร์จีนแบ่งอาราจักรฮั่นออกเป็น 2 ช่วงเวลา ได้แก่ อาณาจักรฮั่นตะวันตกและฮั่นตะวันออก เนื่องจากอาณาจักรฮั่นเมื่อดำรงมาถึงปี ค.ศ. 6 อำนาจการปกครองตกอยู่ในมือของหวางหม่าง ขุนนางกังฉินผู้มีอิทธิพล ซึ่งตั้งตนเป็นผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน เป็นต้น การบรรยายจะทำให้เราเข้าใจรายละเอียดของเรื่อง และสาระความรู้ ส่วนการพรรณนาในเรื่อง เช่น ในที่สุดเพลิงแห่งหายนะที่คุกกรุ่นมานานก็ปะทุขึ้น ประกายไฟถูกจุดขึ้นโดยทหารชั้นผู้น้อยสองคน คือ เฉินเซิ่ง กับ อู๋กว่าง เป็นต้น การพรรณนาในเรื่องทำให้เห็นภาพของสงครามได้ชัดเจนขึ้นว่ามันมีความรุนแรงพร้อมที่จะเผาไหม้ทุกสิ่ง ดังเช่นที่เขาเปรียบสงครามว่าเป็นเพลิงแห่งหายนะ

               การใช้ภาษากระชับได้ใจความและใช้คำที่เรียบง่ายไม่ต้องตีความมาก เช่น อาณาจักรถังในตอนต้น กษัตริย์หลายพระองค์ทรงส่งเสริมสนับสนุนด้านศาสนา ซึ่งเป็นรากฐานสำคัญอย่างหนึ่งในการพัฒนาบ้านเมืองให้เจริญรุ่งเรืองและสันติสุข เป็นต้น จากข้อความข้างต้นใช้คำอย่างเรียบง่ายแต่ทำให้เห็นภาพชัดเจน มีความกระชับและได้ใจความ

แนวคิด

               เป็นการตระหนักให้ผู้อ่านเห็น คุณค่าของหนังสือเล่มนี้ เข้าใจความเป็นไปของบ้านเมือง  ในช่วงเวลานั้นได้อย่างถ่องแท้ยิ่งขึ้น  และจะได้ช่วยป้องกันไม่ให้เหตุการณ์ในประวัติศาสตร์ของจีนมาซ้ำรอยในปัจจุบันที่ประเทศของเรา”

               เช่น  อาณาจักรฉินพระเจ้าฉินสื่อหวงตี้ต้องการบังคับประชาชนให้ใช้มาตรฐานที่กำหนดขึ้นอย่างรวดเร็วเพื่อให้การรวมประเทศสมบูรณ์ จึงเลือกใช้วิธีค่อนข้างบีบคั้นและรุนแรงด้วยการประหารเหล่าปัญญาชนที่ต่อต้านคำสั่งของพระองค์และสานุศิษย์ขงจื๊อ นอกจากนั้นยังออกคำสั่งเผาหนังสือในความครอบครองของขุนนางและชาวบ้านซึ่งมิใช่มาตรฐานของพระองค์ทั้งหมด แล้วเร่งเผยแพร่มาตรฐานของแผ่นดินโดยเร็ว เป็นต้น

               อาณาจักรฮั่น เนื่องจากในช่วงต้นราชวงศ์ฮั่นได้มีการปูนบำเหน็จให้กับบรรดาขุนนางและเจ้านายเชื้อพระวงศ์จำนวนมาก ดังนั้นอำนาจของเจ้านายเหล่านี้จึงนับวันจะแกร่งกล้าขึ้น ในรัชสมัยจิ่งตี้จึงเกิดเหตุการณ์ ‘กบฏ7แคว้น’ขึ้น หลังจากกบฏถูกปราบราบคาบลง อิทธิพลอำนาจของเหล่าขุนนางก็อ่อนโทรมลง อำนาจจากส่วนกลางเข้มแข็งขึ้น เป็นต้น

               จากเหตุการณ์ข้างต้นทำให้ผู้อ่านมีความคิดเห็นว่าการหลงระเริงในความสุข  ความร่มเย็นเป็นสุขของประชาชนและความสงบสุขของบ้านเมืองมากเกินไป  และประมาท ไว้ใจผู้คนมากเกินไป  จึงทำให้เกิดการช่วงชิงอำนาจ  ซึ่งผู้อ่านมีความคิดเห็นว่าการที่ผู้ที่ปกครองบ้านเมืองที่ดีควรเข้าใจถึงสภาพความเป็นอยู่ของประชาชน มองอนาคตให้กว้าง ไม่มองเพียงอำนาจที่สามารถนำมาครอบครองได้แต่ไม่เกิดความคงทนถาวร การสร้างความกดดันให้ประชาชนจนประชาชนใต้ปกครองทนไม่ได้  ในที่สุดจึงเกิดการต่อต้านเกิดเป็นสงครามสร้างความเสียหายมากกว่าสิ่งที่จะได้ผลประโยชน์  ดังนั้นควรปรับเปลี่ยนวิธีการปกครองแบบประนีประนอมแต่ต้องมีความแข็งแกร่ง เพื่อที่จะได้พาบ้านเมืองก้าวสู่ความมั่นคงและเจริญรุ่งเรือง

ประโยชน์ของสารคดีเรื่องนี้

1.บทเรียนจากการล่มสลาย ทำให้เราทราบถึงประวัติศาสตร์ของประเทศจีน

2. ได้รับความรู้และเพลิดเพลินจากการอ่าน เพราะเนื้อหามีลักษณะคล้ายนิยาย มีโครงเรื่องค่อนข้างซับซ้อน และมีตัวละครเยอะ

3. สามารถนำแง่คิดจากความผิดพลาดในเรื่องมาปรับใช้กับสังคมไทย เพราะความผิดพลาดเป็นรากฐานแห่งความสำเร็จ

 คำคมในเรื่อง

ความล้มเหลว เป็นรากฐานแห่งความสำเร็จ