พลังมด
ณ ป่ากว้างใหญ่ ใต้ร่มเงาไพร
ศูนย์รวมจิตใจ ของเหล่ามดน้อย
ณ อาณาจักรมด
นี่คืออาณาจักรของข้า ใต้ร่มเงาป่าข้าอาศัยอยู่
เรามีกำลังแบ่งเป็นหมวดหมู่
ทุกตัวนั้นรู้หน้าที่ของตน
ข้าคือ มดงาน เชี่ยวชาญหาเหยื่อ
จิตใจเอื้อเฟื้อข้าคือมดงาน
ข้าคือมดทหาร กล้าหาญชาญชัย
ศัตรูน้อยใหญ่ให้ความยำเกรง
ข้าคือราชินี ผู้สร้างชีวิต เชื่อมสายใยติดเป็นหนึ่งเดียวกัน
เราคือครอบครัว
ทุกตัวน้องพี่ มอบแต่ไมตรีไม่ระรานใคร
อยู่มาวันหนึ่ง ก้อนเมฆกลุ่มใหญ่ พัดผ่านมาใกล้
สีดำทะมึน
เสียงฟ้าร้องครืน หึ้ม หึ้ม หึ้ม หึ้ม
ก้องไปทั่วป่า
พร้อมเสียงสายฟ้า ผ่าลงกลางไพร
เปรี้ยง ป้าง เปรี้ยง ป้าง ดังมาแต่ไกล
บอกเมฆก้อนใหญ่ หลั่งสายฝนพรำ
หยาดฝนหล่นริน สู่ดินเป็นสาย จากเม็ดกลับกลาย
เป็นสายน้ำใหม่
สายน้ำใหม่นี้ ช่างร้ายเหลือใจ ซัดดินผืนใหญ่
ให้ขาดสะบั้น
สายน้ำคั้นกลางระหว่างแผ่นดิน ปิดทางเดินสิ้น
ที่อยู่อาศัย
หลายวันต่อมา
หลายวันให้หลัง ความหวังหมดไป พวกมดน้อยใหญ่
จิตใจกังวล
เพราะว่าอาหารนั้นเริ่มขัดสน จากนี้ไม่พ้น
สี่วันอันตราย
ฝูงมดจึงต้องร่วมกันอภิปราย มดแต่ละฝ่าย
ให้ความคิดเห็น
สักครู่ไม่นาน จึงได้ชัดเจน เราไม่อาจเว้น
เส้นทางนี้ได้
ดังนั้นเราต้องข้ามฝั่งนี้ไป พบแผ่นดินใหม่ เริ่มใช้ชีวิต
มดงานและมดทหารแข็งขัน จับกันเป็นสาย ร่วม ร่วม
ร้อยนายกลายเป็นสะพาน
ฝูงมดตัวน้อยใช้เวลาไม่นาน พากันเดินผ่าน สะพานนั้นไป
ฝ่ายราชินี ข้ามมาถึงที่ ยกย่องความดี ให้ลูกของตน
เห็นไหมน้ำใจอันใสไหลล้น เพราะเจ้าทุกคน อดทนทำดี
ขอบคุณพี่มด ทั้งพี่มดงาน พี่มดทหาร ที่เสียสละ
เราคือครอบครัว เราคือสายใย เรื่องแค่นี้ไซร้
ไม่ใช่อุปสรรค
หลังจากขึ้นฝั่ง เรานั่งหยุดพัก ตั้งต้นปักหลัก
บ้านรักครั้งใหม่
